Doeme hé!!
Moderators:Welcome, flupke, Moderators
Filip had vandaag verlof en dus kon ik met mijn zus mee naar de gyn.
Helaas was het niet zo goed.. Gisteren had mijn zus een beetje bloedverlies gehad en deze voormiddag weer, dus ze was al een beetje ongerust en haar gevoel klopte .. Het vruchtje was al een hele tijd niet meer aan het groeien.. En ze was nu eigenlijk een mk aan het krijgen.. Als de mk zich dit weekend niet doorzet, moet ze maandag een curretage laten doen..
Ze zit er echt van in de put.. Het kindje was echt gewenst, zowel door haar als door haar vriend.. Ik heb haar proberen op te beuren, maar dat is me niet echt gelukt..
Doeme toch hé!
Helaas was het niet zo goed.. Gisteren had mijn zus een beetje bloedverlies gehad en deze voormiddag weer, dus ze was al een beetje ongerust en haar gevoel klopte .. Het vruchtje was al een hele tijd niet meer aan het groeien.. En ze was nu eigenlijk een mk aan het krijgen.. Als de mk zich dit weekend niet doorzet, moet ze maandag een curretage laten doen..
Ze zit er echt van in de put.. Het kindje was echt gewenst, zowel door haar als door haar vriend.. Ik heb haar proberen op te beuren, maar dat is me niet echt gelukt..
Doeme toch hé!
dat is nooit fijn hé!
of het nu bij jezelf of bij iemand uit je naaste omgeving is...
ik hoop dat ze er snel overheen komt...
gelukkig heeft ze een toffe meelevende zus die haar vast heel veel steun geeft...
uiteraard is het in het begin heel lastig voor haar om het te verwerken
en dan lijkt het of niets of niemand haar kan troosten.
MAar wees gerust, ze is je echt wel dankbaar voor je steun hoor
ik hoop dat ze de moed niet laat zakken en er toch weer voor gaat!
of het nu bij jezelf of bij iemand uit je naaste omgeving is...
ik hoop dat ze er snel overheen komt...
gelukkig heeft ze een toffe meelevende zus die haar vast heel veel steun geeft...
uiteraard is het in het begin heel lastig voor haar om het te verwerken
en dan lijkt het of niets of niemand haar kan troosten.
MAar wees gerust, ze is je echt wel dankbaar voor je steun hoor
ik hoop dat ze de moed niet laat zakken en er toch weer voor gaat!
-
- Moderator
- Berichten:0
- Lid geworden op:26 dec 2004, 16:09
- Locatie:Sint-Andries (Brugge)
- Contacteer:
Dit weekend moest de mk zich doorzetten, en op erge maandstonden lijken.. Maar dit was niet het geval dus moest mijn zus dan normaal vandaag voor een curretage gaan.. Ik zeg wel normaal, want ze voelde er niet al te veel voor. Ik ga haar straks eens bellen, want ofwel is ze dan toch gegaan en anders is ze gaan werken..
Ik had zondag een mk, 'k heb helemaal geen pijn en is alsof ik gewoon ongi ben, pfffffffffffffff.... De gynaecoloog had gezegd dat het nog drie of vier weken kon duren, niet dus...
Woensdag ga ik toch naar het ziekenhuis gaan want als er "iets" achterblijft en het komt kwaadaardig of zo kan het nog allemaal verergeren. Als ik thuis kom zal ik woensdag of donderdag een berichtje na laten hier.
Woensdag ga ik toch naar het ziekenhuis gaan want als er "iets" achterblijft en het komt kwaadaardig of zo kan het nog allemaal verergeren. Als ik thuis kom zal ik woensdag of donderdag een berichtje na laten hier.
- Schorpioentje73
- Pas blauw
- Berichten:0
- Lid geworden op:21 sep 2005, 13:38
- Locatie:Moorslede
- Contacteer:
Mijn zus is te maandag niet geweest, ze vond het ineens zo snel gaan.. Gisteren kreeg ik dan telefoon van haar vriend dat hij met haar naar het zkh ging.. Ik half in paniek. Bleek dus dat het bloeden niet stopte en dat het redelijk veel was (waarschijnlijk de mk die zich echt doorzette).. Nu moet ze druppels nemen om haar baarmoeder te laten samentrekken.. En als ze ongerust blijft, dan mag (moet?) ze naar de spoed..
Ik kan me alleen maar proberen in te beelden wat het moet zijn.. 't Is nu eigenlijk al een week dat het duurt, dat moet toch pijnlijk zijn om er iedere dag weer mee geconfronteerd te worden.. Ik denk dat ik nog nooit zoveel aan haar gedacht heb als de afgelopen week..
Ik kan me alleen maar proberen in te beelden wat het moet zijn.. 't Is nu eigenlijk al een week dat het duurt, dat moet toch pijnlijk zijn om er iedere dag weer mee geconfronteerd te worden.. Ik denk dat ik nog nooit zoveel aan haar gedacht heb als de afgelopen week..
Ja, dat kan niet anders of pijnlijk zijn... Toen de curretage voorbij was, was ik eerlijk gezegd "opgelucht" dat ik het toch gedaan heb. Ten eerste, je bent zeker dat "alles" weg is en ten tweede je loopt de hele tijd onzeker, en da's helemaal nie goe, zeker voor je geestelijke gesteldheid. Het doet nog pijn dat het zo moest lopen maar we kunnen nu allen verder gaan.