Hallo,
Via googlen kwam ik hier terecht. Ik ben een mama in spe, ben uitgerekend op 20 mei 2007.
Groetjes
Mezelf even voorstellen.
Moderators:Welcome, Keppebolle, Moderators
-
Keppebolle
- Moderator
- Berichten:0
- Lid geworden op:26 dec 2004, 16:09
- Locatie:Sint-Andries (Brugge)
- Contacteer:
Hey,
We verwachten ons tweede kindje, onze oudste is 10jaar.
Het wordt effe wennen terug, want we waren al uit de pampers.
Maar het is een wonderkindje voor ons omwille van het volgende:
Begin juni deed ik een controle uitstrijkje, wat ik trouwens jaarlijks laat doen.
Eind juni kreeg ik per brief de melding dat er bijkomend onderzoek verreist was.
Begin juli biopsie van de baarmoederhalsmond laten uitvoeren.
3de week van juli kreeg ik de bevestiging dat er teveel prikkelende cellen waren gevonden die uitgroeien tot baarmoederhalskanker.
10 augustus stukje waar er teveel prikkelende cellen waren gevonden laten weghalen, dagkliniek, volledige narcose. Nauwelijks pijn van gevoeld, wel bloedingen achteraf.
Begin september operatie van de tandjes laten doen, al mijn kiezen moesten eruit.
Half september terug op controle voor mijn conisatie, alles leek ok, dus terug aan de pil.
In oktober nog mijn maandstonden gehad, niets aan de hand dus.
Terug aan de pil. Maar na nu bleven mijn maandstonden uit.
Eerst maakte ik mij geen zorgen, dacht dat het door de operatie kwam, bovendien ben ik soms wel vaker te laat.
Maar toen ze nu na 3weken er toch niet waren toch een urinetest in het Kruidvat gekocht en positief.
Huisarts bloed laten nemen, de test werd bevestigd.
Volgens hem zou ik 6 weken zwanger zijn.
Een echo laten nemen bij mijn gyneacoloog en plots zag ik op dat schermpje een hoofdje, mini lijfje, beetjes, handjes, voetjes.
Hij zei heel vriendelijk: u bent geen 6 weken, maar 13 weken!
Ik was al zwanger toen hij half september een controle echo nam om te kijken of mijn baarmoeder en hals wel goed waren hersteld.
Plots veranderde ons leven, want mijn man en ik wouden eigenlijk geen tweede kindje.
Gyneacoloog zei dat ik het moest zien als een wonder, een geschenk.
En hij heeft meer dan gelijk.
Dit kindje komt er totaal onverwacht, maar we zullen het met veel liefde en zorg welkom heten!
Voor ons een wonderkindje, dat bij ons wou zijn.
Zo dat is een beetje mijn verhaal, wou het toch even kwijt.
Groetjes,
We verwachten ons tweede kindje, onze oudste is 10jaar.
Het wordt effe wennen terug, want we waren al uit de pampers.
Maar het is een wonderkindje voor ons omwille van het volgende:
Begin juni deed ik een controle uitstrijkje, wat ik trouwens jaarlijks laat doen.
Eind juni kreeg ik per brief de melding dat er bijkomend onderzoek verreist was.
Begin juli biopsie van de baarmoederhalsmond laten uitvoeren.
3de week van juli kreeg ik de bevestiging dat er teveel prikkelende cellen waren gevonden die uitgroeien tot baarmoederhalskanker.
10 augustus stukje waar er teveel prikkelende cellen waren gevonden laten weghalen, dagkliniek, volledige narcose. Nauwelijks pijn van gevoeld, wel bloedingen achteraf.
Begin september operatie van de tandjes laten doen, al mijn kiezen moesten eruit.
Half september terug op controle voor mijn conisatie, alles leek ok, dus terug aan de pil.
In oktober nog mijn maandstonden gehad, niets aan de hand dus.
Terug aan de pil. Maar na nu bleven mijn maandstonden uit.
Eerst maakte ik mij geen zorgen, dacht dat het door de operatie kwam, bovendien ben ik soms wel vaker te laat.
Maar toen ze nu na 3weken er toch niet waren toch een urinetest in het Kruidvat gekocht en positief.
Huisarts bloed laten nemen, de test werd bevestigd.
Volgens hem zou ik 6 weken zwanger zijn.
Een echo laten nemen bij mijn gyneacoloog en plots zag ik op dat schermpje een hoofdje, mini lijfje, beetjes, handjes, voetjes.
Hij zei heel vriendelijk: u bent geen 6 weken, maar 13 weken!
Ik was al zwanger toen hij half september een controle echo nam om te kijken of mijn baarmoeder en hals wel goed waren hersteld.
Plots veranderde ons leven, want mijn man en ik wouden eigenlijk geen tweede kindje.
Gyneacoloog zei dat ik het moest zien als een wonder, een geschenk.
En hij heeft meer dan gelijk.
Dit kindje komt er totaal onverwacht, maar we zullen het met veel liefde en zorg welkom heten!
Voor ons een wonderkindje, dat bij ons wou zijn.
Zo dat is een beetje mijn verhaal, wou het toch even kwijt.
Groetjes,
-
wendy de gusem
- Pas blauw
- Berichten:0
- Lid geworden op:20 okt 2006, 20:29
- Locatie:st-amandsberg-gent
- Contacteer:
hallo
welkom op dit forum en veel plezier. 
mama van inaki 21/5/1997;elidio 28/3/2001 en ioana 10/3/2004.
't is echt dat het zo moet zijn he 
