tja, ieder zijn goesting he?
Een neefje van me heet Jefke, en twee anderen heten Bert en Ward.
Vrij klassieke namen dus, maar die zijn net weer heel erg aan het opkomen he. (bv Louis, Arthur, Celeste, ...)
Ik was vroeger ook voor engelse namen, nu meer voor arabische/afrikaanse namen.
Omdat van engelse namen de betekenis snel terug te vinden is (bv Hope, Faith, Angel) en als je kind dan later in een periode is waarin het zich helemaal niet zo hoopvol, gelovig, engelachtig... voelt ...
Zelfde met namen als Hinde (klein hert), Lente, ...
Bij een arabisch/afrikaanse/scandinavische naam is de betekenis vaak niet meteen op het eerste zicht duidelijk, dus minder 'confronterend'.
Bij mijn moeder op school zat ooit een kindje dat 'Dieudonné' heette (geschenk van God)
Maar uiteindelijk is het zoals hier al gezegd werd: zolang het kind er niet mee gepest kan worden mag iedere ouder kiezen wat hij/zij het mooiste vindt, en eigenlijk zou daar geen waarde-oordeel over mogen uitgesproken worden ...
Sterretje, hoe kun je tjorven dan verkeerd uitspreken?
Mijn naam wordt ook altijd verkeerd uigesproken: mensen plakken er altijd een extra letter aan.
En tegen Liyah zeggen ze ook vaak Laaia ipv Lie-jah.
En de directeur van Caspers school noemt hem altijd 'Jasper' ipv Casper
Groetjes
B