Babyforum.be

Houden jullie vast aan de traditie? Ik bedoel, er zijn héél veel mensen die enkel vandaag het graf komen bezoeken van hun geliefde. Ik vind dat dan erg dat je dat maar doet omdat het 1 november is en voor de ogen van een ander.

Ik heb dus gestemd voor "ja, maar wij gaan regelmatig.
Ik vind het wel "leuk" om iets te staan vertellen tegen het graf van oma of opa, dingen die gebeurd zijn en die je precies wil "delen".

wij gaan normaal op 1/11 met mijn moeder naar mijn grootouders
mijn grootouders langs mijn moeders kant liggen er al 28 jaar, dus binnen 2 jaar is het daar ook gedaan. Er zijn dan alleen nog mijn grootouders langs mijn vaders kant die ik bezoek.
Linda gaat niet in Brussel

nee ik ga persoonlijk niet naar het kerkhof...
ik zit in boechout en mijn vader ligt in zomergem (niet al te ver van gent)... dus heel ver weg, en aangezien wij alles met het openbaar vervoer moeten doen...
maar ja, ik denk aan hem en dat is genoeg vind ik

Vroeger ging ik met mijn opa mee om enkele graven (van familie) te kuisen. Maar dat was dan meer omdat ik nog te klein was om alleen te blijven.
Later gingen we soms samen, op 1/11, naar het graf van mijn oma en opa, maar meestal als het weer meeviel en dan gecombineerd met een wandeling(etje).
De laatste jaren ben ik er niet meer geweest. Wel een jaar of 6 geleden zelf een bloemstukje gemaakt om op hun graf te zetten.
Nu 'praat' ik met hen wanneer ik zin heb, want ik denk niet dat ze nog 'aanwezig' zijn in hun graf.
Als ik dan al eens naar het kerkhof ga, dan ga ik sowieso ook eens kijken naar de zerkjes van de kindjes ....

Maar straks komen we samen met mijn moeder, zus en tantes (jah dieter zal weer het enige mannelijke gezelschap zijn, ocharme) voor koffie en een taartje en dan later sinterklaaskoeken met warme chocomelk. Het is nu dus eerder een dag waar we nog eens gezellig samenzitten

ik herdenk mijn grootvader op mijn manier. op zijn verjaardag ga ik altijd een bloemetje leggen, maar dan ben ik er meestal ook binnen de 5 minuten terug weg.
vava ligt daar trouwens niet, fysiek nog wel, maar zijn geest is steeds dicht bij mij.
ik vind het ook niet leuk om naar het kerkhof te gaan, zo'n koud gevoel dat ik dan krijg.
ik heb het er ook nog steeds moeilijk mee, daarom dat ik vava liever herdenk hier thuis in mijn gedachten.

Ik heb ook neen gestemd. Mijn broer is uitgestrooit en ik heb altijd zo een gedenkkettinkje aan. (zo één waar je assen in kan doen.) Ik heb dat van mijn moeder gekregen. Dus ik heb hem altijd bij mij.

Wij zijn eerst naar de gebedswake geweest en dan naar het kerkhof, naar het graf van mijn broer. Dat is een gewoonte geworden. En daarna gaan we bij mijn ouders thuis voor koffie en taart.
Maar elk jaar komt er minder en minder familie...
Ik ga heel zelden naar het kerkhof, ik heb daar echt moeite mee. Bij zijn verjaardag en jaargetijde en bij allerheiligen ga ik en voor de rest niet, ik kan het gewoon ni om daar gewoon zomaar naartoe te gaan. Het zit nog veel te vers in mijn lichaam...

Wij zijn gisteren ook naar het kerkhof geweest maar wij doen dat regelmatig.

Ik heb dat niet nodig om een kerkhof te bezoeken en iemand te herdenken. De overleden dierbaren zit voorgoed in mijn hart en ik bewaar enkel de goede herinneringen van hem/haar. Elke dag van het jaar kan ik er aan denken en niet speciaal op de 1ste november. Ik vind dat maar een schijnheilig gedoe eigenlijk...

Ik ga vaak naar het kerkhof. Het hoeft niet altijd lang te zijn, maar het lucht soms op om eens een praatje met opa te doen. Het is dan net of een pak last van mijn schouders valt.

Ik ga naar het kerkhof als ik er zin in heb en niet op 1 bepaalde dag waar iedereen dan op gaat.
Ik herdenk onze doden in de famillie op mijn manier.
Bij iedere gelegenheid denk ik dan hoe zou die of die daar op gereageerd hebben.
Hoe zouden ze daar mee omgaan.
Of als ik intens verdriet heb,dwalen mijn gedachten ook naar hen die er niet meer zijn.
Neen,ik ga niet met een bloem naar het graf op die ene dag,ik herdenk hen regelmatig in mijn gedachten.
En tijdens het jaar door zet ik regelmatig een bloemetje op hun graf.
Moet toch niet enkel op 1 november een en al bloemen zijn,maar het hele jaar door.

ik ga niet zo vaak naar het kerkhof en zeker niet op zo'n dag!

ik herdenk het overlijden van een dierbaar persoon op een andere manier.
een kerkhof vind ik een akelige bedoeling, klinkt misschien stom maar zo voel ik het aan ...

Ik ga ook niet zo vaak naar het graf van Jorg. Ik vind persoonlijk dat je daar weinig kan gaan doen. Als ik ga, is het om te kijken hoe zijn plantjes staan. Ik herdenk Jorg elke dag in mijn hart.

jep 1 november naar het kerkhof... maar mijn nichtje is geboren op 1 november 2001 en dus vieren we ook haar verjaardag...