hallo iedereen,
Eerst en vooral de beste wensen aan iedereen...
ik ben nu 34w5d...
Nu heb ik een vraagje... sinds gisterenavond heb ik serieuze krampen in mijn onderbuik... net boven de schaamstreek vooral 's avonds... die gaan wel redelijk snel weg maar soms blijven ze wel langer... heb dit al enkele keren gehad, maar was steeds maar één avond of nacht... nu is het al twee avonden achtereen?
Ik zou het eens aan de gynae moeten vragen, maar voor mij is ons meisje nog steeds niet hoe ze moet liggen... voor mij ligt ze nog steeds dwars... nu vraag ik mij af of het nog altijd mijn spieren zijn die aan het uitrekken zijn, of het voorweeën zijn, of iets anders?
heeft iemand hier dit ook gehad...herkent iemand dit? ik moet pas volgende week dinsdag naar de gynae... en hij is op dit moment met verlof...
Bedankt voor jullie reacties...
groetjes
Jenny
Krampgevoel in onderbuik
Moderators:goortjes, Welcome, Moderators
Mij doet dit ook denken aan oefenweeën (heb er momenteel ook veel last van). Ga eens ontspannen in bad en dan zou het moeten overgaan. Als het niet overgaat, dan zou ik ook naar materniteit vertrekken.
Naar mijn gevoel lag ons meisje ook dwars (lag ook heel lang dwars) maar bij de laatste controle lag ze goed en was ze zelfs al ingedaald. Volgens de gyne was dat 'menstruatiegevoel' van het indalen geweest.
Toen ik dat vernoemde heb ik wel direct een inwendig onderzoek gekregen en heeft ze gezien dat mijn baarmoederhals al volledig verweekt is. Ik moet nu veel rusten en mag niet veel meer doen tot als ik 35 weken ben, vanaf dan mag ze gerust komen van de gyne (maar van mij nog niet
).
Naar mijn gevoel lag ons meisje ook dwars (lag ook heel lang dwars) maar bij de laatste controle lag ze goed en was ze zelfs al ingedaald. Volgens de gyne was dat 'menstruatiegevoel' van het indalen geweest.
Toen ik dat vernoemde heb ik wel direct een inwendig onderzoek gekregen en heeft ze gezien dat mijn baarmoederhals al volledig verweekt is. Ik moet nu veel rusten en mag niet veel meer doen tot als ik 35 weken ben, vanaf dan mag ze gerust komen van de gyne (maar van mij nog niet
).
Uiteindelijk gisterenavond nog een kersenpittenkussen opgewarmd en op mijn onderbuik gelegd... toch nog enkele uurtjes last gehad... maar het ging minder en de hevigheid nam ook af...
Eens in bed de goede houding gevonden met mijn zwangerschapskussen (heb daar wel last mee, vind die zo onhandig) maar gisteren deed dit wel deugd, vooral toen ik mijn benen erop liet rusten, ik was al snel in slaap gevallen...
Tijdens de nacht nog enkele keren wakker geworden, omgedraaid, voelde nog waar het pijn deed, maar pijn had ik nog alleen toen ik me draaide... en deze morgen, toen ik opstond had ik dat gevoel nog maar totaal geen pijn meer maar ons meisje was goed wakker...
Ik denk dat ik eergisteren en gisteren wat veel heb gedaan... eergisteren inkopen gaan doen met de mémé ( ze wou een armbandje kopen) maar ja dan ook de andere winkels gedaan... en gisteren op het werk had ik guichet, ik moest iemand vervangen, mijn bureau is op 2de en het guichet op het 1ste, dus meermaals gisteren de trap moeten nemen en altijd heen en weer gelopen
maar ja als ik het niet doe dan doet het niemand...en wie gaat de mensen helpen?? en ik moet dit nog tot morgen doen... en daar denk ik dat ik mij wat geforceerd heb
Deze avond een lekker badje nemen en relaxen... en daarna nog effe het kersepittenkussen gebruiken... dat was zalig gisteren...en als het nog eens zo is neem ik zeker contact op met materniteit...waarom is mijne gynae met verlof
Bedankt voor jullie reacties...maar andere reacties zijn nog steeds welkom...
Groetjes
Jenny
Eens in bed de goede houding gevonden met mijn zwangerschapskussen (heb daar wel last mee, vind die zo onhandig) maar gisteren deed dit wel deugd, vooral toen ik mijn benen erop liet rusten, ik was al snel in slaap gevallen...
Tijdens de nacht nog enkele keren wakker geworden, omgedraaid, voelde nog waar het pijn deed, maar pijn had ik nog alleen toen ik me draaide... en deze morgen, toen ik opstond had ik dat gevoel nog maar totaal geen pijn meer maar ons meisje was goed wakker...
Ik denk dat ik eergisteren en gisteren wat veel heb gedaan... eergisteren inkopen gaan doen met de mémé ( ze wou een armbandje kopen) maar ja dan ook de andere winkels gedaan... en gisteren op het werk had ik guichet, ik moest iemand vervangen, mijn bureau is op 2de en het guichet op het 1ste, dus meermaals gisteren de trap moeten nemen en altijd heen en weer gelopen
maar ja als ik het niet doe dan doet het niemand...en wie gaat de mensen helpen?? en ik moet dit nog tot morgen doen... en daar denk ik dat ik mij wat geforceerd heb Deze avond een lekker badje nemen en relaxen... en daarna nog effe het kersepittenkussen gebruiken... dat was zalig gisteren...en als het nog eens zo is neem ik zeker contact op met materniteit...waarom is mijne gynae met verlof
Bedankt voor jullie reacties...maar andere reacties zijn nog steeds welkom...
Groetjes
Jenny
Van mijn oudste heb ik dat ook gehad.
Was net 36 weken zwanger.
Dacht aan darmkrampen ,maar om 4u snacht's is mijn water dan gebroken.
En om 19u22 was ik bevallen van mijn dochter.
Dus ik heb bij mijn volgende zwangerschappen krampen altijd ernstig genomen en niet zomaar darmkrampen meer genoemd.
Wat mijn redding geweest is bij de jongste,want die was anders op 27 weken al geboren.
Was net 36 weken zwanger.
Dacht aan darmkrampen ,maar om 4u snacht's is mijn water dan gebroken.
En om 19u22 was ik bevallen van mijn dochter.
Dus ik heb bij mijn volgende zwangerschappen krampen altijd ernstig genomen en niet zomaar darmkrampen meer genoemd.
Wat mijn redding geweest is bij de jongste,want die was anders op 27 weken al geboren.
Hier ben ik weer, even van mij laten horen
Heb die krampen sinds woensdagnacht niet meer gevoeld... heb gisteren zoals gezegd zalig een badje genomen, en dit gedurende 1 uur, mijne vent dacht dat ik doorgespoeld was... maar zalig... en boekje, de sproeier bij de hand, wat muziek en wat warmte... gewoon zalig...Het uitkomen is altijd wel wat moeilijker, maar bon
Dus geen pijnlijke krampen meer tot nu toe, maar hou mij rustiger... zelf op het werk... alleen af en toe steekjes en ons pruts die precies haar koffers aan het maken is voor haar groot verhuis, zoooo bewegen... dit ook zalig gewoon
Ik kan het nog altijd niet geloven dat ze heeeeelll binnenkort er al kan zijn... ik zal haar in mijn buikje missen, dat weet ik nu al...nu is ze alleen van mij en van de papa... ik hou niet zoveel van het aanraken van mijn buik... zelf de groot-ouders niet... ik heb zo'n gevoel, dat is van mij... en van mij alleen...en binnenkort zal ik ze moeten delen... ik heb er nu al last van, wat gaat da zijn na de geboorte...
Het zal te maken hebben dat het ons enig kindje zal zijn... dat ik de zwangerschap echt vaarwel zal mogen zeggen...de papa wilt er maar ééntje en ik was daar ook mee eens...tuurlijk kan er altijd iets veranderen...maar toch ga ik ervan uit dat het zo zal zijn, Enfin afwachten
Ik ben echt benieuwd om volgende week dinsdag te zijn...dan heb ik afspraak bij de gynae...
Bedankt voor al jullie reacties,
Groetjes
Jenny
Heb die krampen sinds woensdagnacht niet meer gevoeld... heb gisteren zoals gezegd zalig een badje genomen, en dit gedurende 1 uur, mijne vent dacht dat ik doorgespoeld was... maar zalig... en boekje, de sproeier bij de hand, wat muziek en wat warmte... gewoon zalig...Het uitkomen is altijd wel wat moeilijker, maar bon
Dus geen pijnlijke krampen meer tot nu toe, maar hou mij rustiger... zelf op het werk... alleen af en toe steekjes en ons pruts die precies haar koffers aan het maken is voor haar groot verhuis, zoooo bewegen... dit ook zalig gewoon
Ik kan het nog altijd niet geloven dat ze heeeeelll binnenkort er al kan zijn... ik zal haar in mijn buikje missen, dat weet ik nu al...nu is ze alleen van mij en van de papa... ik hou niet zoveel van het aanraken van mijn buik... zelf de groot-ouders niet... ik heb zo'n gevoel, dat is van mij... en van mij alleen...en binnenkort zal ik ze moeten delen... ik heb er nu al last van, wat gaat da zijn na de geboorte...
Het zal te maken hebben dat het ons enig kindje zal zijn... dat ik de zwangerschap echt vaarwel zal mogen zeggen...de papa wilt er maar ééntje en ik was daar ook mee eens...tuurlijk kan er altijd iets veranderen...maar toch ga ik ervan uit dat het zo zal zijn, Enfin afwachten
Ik ben echt benieuwd om volgende week dinsdag te zijn...dan heb ik afspraak bij de gynae...
Bedankt voor al jullie reacties,
Groetjes
Jenny
Hey Jenny... ook hier is het genieten van de laatste momenten van het zwanger zijn
Ook van mij is het de eerste en de laatste keer dat ik zwanger ben. Hoewel je nooit in de toekomst kan kijken natuurlijk.
Mijn vriend heeft al een volwassen zoon en bij het begin van onze relatie (7 jaar geleden) zei hij dat hij geen kinderen meer wou. Hij is ook 18 jaar ouder dan ik en ik begreep het toen ook wel. Hij wou beginnen profiteren van het leven, maar alles is anders uitgedraaid hé. We hebben alleszins goed geprofiteerd de laatste jaren zunne. We hebben prachtige reizen gemaakt (o.a. Dominicaanse republiek en Mexico) en gaan wekelijks op restaurant eten We kunnen er dus weer enkele jaartjes tegen.
Ik had 7 jaar geleden nog niet echt behoefte aan een kindje maar met de jaren is het moedergevoel toch stillaan naar boven gekomen. De laatste 2 jaar werd er dan ook regelmatig over gepraat en vorig jaar in juli zette mijn vriend ineens alles op groen licht
Ik schrok me rot dat hij er ineens anders over dacht. Maar een relatie groeit natuurlijk met de jaren en nu kijkt hij heel erg uit naar de geboorte van ons kindje Hij is dolgelukkig dat het een dochter is. Voor mij was een zoontje even welkom, maar ik begrijp dat hij liever een meisje had, gezien hij al een zoon heeft. Hij leeft heel erg mee met de zwangerschap.
Hij is nu volwassener (gelukkig maar) dan toen hij 22 jaar was en voor de eerste keer vader werd. Hij weet bijna niets meer van de zwangerschap van zijn ex-vrouw. Hij was daar als snotaap toen niet zo mee bezig, maar das nu heel anders. Hij maakt alles heel bewust mee en is er enorm bij betrokken. Bij hem begint de stress van de nakende geboorte al op te borrelen. Ik ben voorlopig nog heel rustig en ben helemaal niet zenuwachtig. Dat zal wel veranderen eens we naar het
ziekenhuis aan het rijden zijn met de weeën denk ik
Ik zal dus nog met volle teugen genieten van de laatste dagen en van al het zàààààlige gefriemel in mijn buik.
De laatste dagen heb ik dus ook dat krampgevoel net boven mijn schaambeen. Dat kan enkele uren aanhouden en dan is het opeens weer verdwenen. Oefenweeën dus. Maar ik blijf gewoon verderdoen met hetgeen ik bezig ben en verzet op die manier mijn gedachten. Of ik neem inderdaad een ontspannend badje of kijk naar een goei filmke in mijnen luien zetel. Zàààààlig, want dat zal binnenkort gedaan. Eens de echte weeën doorbreken zal ik het verschil wel herkennen zeker
Ook van mij is het de eerste en de laatste keer dat ik zwanger ben. Hoewel je nooit in de toekomst kan kijken natuurlijk.
Mijn vriend heeft al een volwassen zoon en bij het begin van onze relatie (7 jaar geleden) zei hij dat hij geen kinderen meer wou. Hij is ook 18 jaar ouder dan ik en ik begreep het toen ook wel. Hij wou beginnen profiteren van het leven, maar alles is anders uitgedraaid hé. We hebben alleszins goed geprofiteerd de laatste jaren zunne. We hebben prachtige reizen gemaakt (o.a. Dominicaanse republiek en Mexico) en gaan wekelijks op restaurant eten
We kunnen er dus weer enkele jaartjes tegen.Ik had 7 jaar geleden nog niet echt behoefte aan een kindje maar met de jaren is het moedergevoel toch stillaan naar boven gekomen. De laatste 2 jaar werd er dan ook regelmatig over gepraat en vorig jaar in juli zette mijn vriend ineens alles op groen licht
Ik schrok me rot dat hij er ineens anders over dacht. Maar een relatie groeit natuurlijk met de jaren en nu kijkt hij heel erg uit naar de geboorte van ons kindje Hij is dolgelukkig dat het een dochter is. Voor mij was een zoontje even welkom, maar ik begrijp dat hij liever een meisje had, gezien hij al een zoon heeft. Hij leeft heel erg mee met de zwangerschap. Hij is nu volwassener (gelukkig maar) dan toen hij 22 jaar was en voor de eerste keer vader werd. Hij weet bijna niets meer van de zwangerschap van zijn ex-vrouw. Hij was daar als snotaap toen niet zo mee bezig, maar das nu heel anders. Hij maakt alles heel bewust mee en is er enorm bij betrokken. Bij hem begint de stress van de nakende geboorte al op te borrelen. Ik ben voorlopig nog heel rustig en ben helemaal niet zenuwachtig. Dat zal wel veranderen eens we naar het
ziekenhuis aan het rijden zijn met de weeën denk ik
Ik zal dus nog met volle teugen genieten van de laatste dagen en van al het zàààààlige gefriemel in mijn buik.
De laatste dagen heb ik dus ook dat krampgevoel net boven mijn schaambeen. Dat kan enkele uren aanhouden en dan is het opeens weer verdwenen. Oefenweeën dus. Maar ik blijf gewoon verderdoen met hetgeen ik bezig ben en verzet op die manier mijn gedachten. Of ik neem inderdaad een ontspannend badje of kijk naar een goei filmke in mijnen luien zetel. Zàààààlig, want dat zal binnenkort gedaan. Eens de echte weeën doorbreken zal ik het verschil wel herkennen zeker
flupke schreef:Eens de echte weeën doorbreken zal ik het verschil wel herkennen zeker
dat ga je wel weten ja ... ik weet da ik me weeeken liep af te vragen hoe dat nu zou aan voelen mar toen het zover was, wist ik het direct 
een bad nemen kan idd helpen (ook bij echte weeën) om ze makkelijker op te vangen met minder pijn maar als je in bad gaat en de weeën blijven om de 7 à10 min aanhouden dan is het echt begonnen en toch tijd om te zorgen dat alles klaar staat. Het wordt nu wel echt spannend voor jullie hè ...
