Pagina 2 van 3

Re: Bob Vansant

Geplaatst: 28 jun 2006, 14:27
door Dagmar
...
Ze willen dat hun kinderen zich op alle mogelijke manieren ontwikkelen (artistiek, sportief, sociaal...) en sturen ze dus maar naar de tekenles, de sportclub, de jeugdbeweging... Kortom, ter compensatie van het gebrek aan aandacht dat ze van hun ouders krijgen, worden kinderen ook nog eens opgezadeld met een overvolle agenda. Geen wonder dat ze doodmoe en gestresseerd in de les zitten...
Hier heeft hij wel een punt.. Ik snap niet dat sommige ouders hun kind van hot naar her sturen, ieder vrij moment iets "moet" doen.. Het is niet slecht als kinderen zich af en toe vervelen..

Maar ik ga er nog steeds niet mee akkoord dat DE oorzaak van die depressies ed het feit is dat de ouders beiden werken.. Volgens mij is een belangrijke oorzaak ook dat kinderen moeten presteren, ze moeten uitblinken op school, sportief, creatief,... zijn.

Door van het gemiddelde uit te gaan, veralgemeen je zowiezo en zo zit ik niet in elkaar.. :lol: Ik kan ook wel eens zeggen van "wist je dat de meeste..", maar ik zal toch steeds proberen om situatie per situatie te bekijken.. Ik denk dat zijn uitspraken nogal zwart-wit zijn en ik ben meer grijs.. :wink:

Geplaatst: 28 jun 2006, 14:55
door Sofie
Akkoord; veel mensen hebben de tijd van tegenwoordig een huis en een auto. Maar ik vind dit toch echt wel luxeproducten! Daarom zeg ik niet dat je die zaken links moet laten liggen, maar ik denk dat we er toch wel eens bij mogen stilstaan dat dit zaken zijn die enorm veel geld kosten en dat ze niet voor iedereen weggelegd zijn. Het is eigenlijk jammer dat die dingen zo vanzelfsprekend zijn geworden, net zoals kabeltelevisie, internet en noem maar op.

Dagmar; Bob Vansant beweert niet dat het feit dat ouders beide gaan werken DE oorzaak is van depressies. Er zijn zoveel oorzaken van een depressie. Maar het kan wel. Het hechtingsproces van een kind gebeurt tussen 6 maanden en drie jaar. Als er in die periode iets fout loopt (bijvoorbeeld; ouders die hun carrière voorop stellen aan kinderen), dan kan dit een oorzaak zijn van latere depressies.

In praktijk bekijk ik ook elke situatie apart (of tenminste; dit probeer ik te doen), maar gelukkig bestaat er zoiets als statistiek, zodat onderzoekers een degelijk theoretisch onderzoek kunnen vormen. Een onderzoek is een steekproef. Heel veel onderzoeken zijn net daarom niet correct omdat de groep proefpersonen te klein, te verschillend, niet relevant genoeg,.... is.

Geplaatst: 28 jun 2006, 15:14
door kyrodu
kabel tv hebben wij niet,internet wel zou hier anders niet kunnen antwoorden hé.
Een badkamer met alles er op en er aan hebben we ook niet,enkel een douche en een wc.
Volledig ingerichte keuken hebben we hier ook niet,een plaat met een wasbak in en mijn frigo en diepvries doen dienst als kast waar een gasvuurtje op staat.
Een oude kleerkast doet dienst als vooraadkast en voor mijn kommen in op te bergen.
Alles wat hier staat is zo goed als tweede hands (zelfs de auto),dus letten we zeker op ons budget.
Alleen is alles veel duurder geworden met die euro.
Ze beweren van niet,maar het is wel zo.
En mijn kinderen hoor je niet klagen hoor.
Die twee dagen dat ze naar de onthaalmoeder en de gewone opvang gaan zijn een feest voor hen.
De twee oudsten zijn soms boos als ik dan eens thuis ben en ze niet moeten gaan,want ze wilden toch zo graag naar de opvang gaan.
Dus depresieve kinderen omdat ze naar een opvang gaan heb ik zeker niet.

Geplaatst: 28 jun 2006, 15:17
door beam
Weten jullie waarom wij een huis gekocht hebben :oops: ? Omdat mijn moeder es zei dat ze blij was dat ze geen huur hoefde te betalen van het pensioentje dat ze krijgt. Mijn ouders konden het huis van mijn oma kopen nadat die overleed, er was een overeenkomst met de vier zussen ( de andere drie hadden elk al een huis, ons moeder niet) dat zij het kon inkopen. Dit doolde lange tijd door mijn hoofd want niemand is er vrij van van ziekte of dergelijke, we zien wel hoe het komt en ondertussen hebben we een dak boven ons hoofd, hopelijk zal het als we oud zijn ook zo zijn want je mag het draaien en keren hoe je wilt, wanneer het niet meer gaat om een huishuur te betalen of het rusthuis, dan keren ze zich naar de kinderen toe (wij dus) en dan op hun beurt naar ons kinderen (als je begrijpt wat ik bedoel eh).

Geplaatst: 28 jun 2006, 15:21
door Frieke
Voila, da ist beam! Binnen x aantal jaren zijn we dan op ons gemak, we hebben een huis en hoeven er helemaal niets meer voor te betalen! Dus moeten we ook niet meer aankloppen bij onze kinderen. Want stel nu, je kan je hele leven niet sparen (wegens allerlei redenen) en je gaat op pensioen en moet daarvan je huur nog betalen, hoe zal je dit doen? Nee, ik ben blij met mijn beslissing omdat die op lange termijn het beste is

Geplaatst: 28 jun 2006, 16:04
door Katia
maar mensen toch...
er staat toch nergens dat het niet MAG he :lol:
ik vind het wel grappig eigenlijk, jullie zijn al even erg als hugo: niemand wordt persoonlijk aangevallen, maar iedereen komt zich wel verdedigen om iets waar niemand zich zou om moeten verdedigen aangezien iedereen zijn eigen leven bepaaald.
Er is toch niemand die tegen jullie gezegd heeft dat jullie simplistisch MOETEN gaan leven? Waarom dan die verdediging?

je kan alleen niet ontkennen dat het OBJECTIEF gezien het beste is dat kinderen de eerste 3 jaar bij de mama blijven... genoeg onderzoeken hebben dat aangetoond, dat valt gewoonweg niet te ontkennen, dat is een FEIT!
mensen die dat niet doen, zijn die zoveel slechter? daar kan nu eens geen feit opgeplakt worden want er zijn zoveel zaken die mensen tot bepaalde dingen aanzetten... daarin is iedereen gelijk. (dat is krakhetzelfde met de borstvoeding-flesvoeding discussie... bv IS beter, maar zijn mensen die geen bv geven daarom slechter?)

je moet eens even heel de uitleg lezen, mensen en ALLES lezen en daarna pas oordelen...
dat zou veel beter zijn ipv je direct te willen verdedigen want dat slaat eigenlijk nergens op, zo kan je niet discussieren...

Geplaatst: 28 jun 2006, 20:22
door beam
Katia schreef:maar mensen toch...
er staat toch nergens dat het niet MAG he :lol:
ik vind het wel grappig eigenlijk, jullie zijn al even erg als hugo: niemand wordt persoonlijk aangevallen, maar iedereen komt zich wel verdedigen om iets waar niemand zich zou om moeten verdedigen aangezien iedereen zijn eigen leven bepaaald.

Waarom wordt deze topic dan geopend als we niet mogen reageren hoe we ons voelen :oops: ?
Er is toch niemand die tegen jullie gezegd heeft dat jullie simplistisch MOETEN gaan leven? Waarom dan die verdediging?

je kan alleen niet ontkennen dat het OBJECTIEF gezien het beste is dat kinderen de eerste 3 jaar bij de mama blijven... genoeg onderzoeken hebben dat aangetoond, dat valt gewoonweg niet te ontkennen, dat is een FEIT!

De mijne zijn nooit naar een OM geweest. Maar of ze nu beter of slechter af zijn, vraag mij dat es binnen 20 jaar nog es :D

mensen die dat niet doen, zijn die zoveel slechter? daar kan nu eens geen feit opgeplakt worden want er zijn zoveel zaken die mensen tot bepaalde dingen aanzetten... daarin is iedereen gelijk. (dat is krakhetzelfde met de borstvoeding-flesvoeding discussie... bv IS beter, maar zijn mensen die geen bv geven daarom slechter?)

Voilà :wink:

je moet eens even heel de uitleg lezen, mensen en ALLES lezen en daarna pas oordelen...

Heb alles gelezen, dit is hier bewijs genoeg :wink:

dat zou veel beter zijn ipv je direct te willen verdedigen want dat slaat eigenlijk nergens op, zo kan je niet discussieren...
Vraag me af wat het probleem is :shock:

Geplaatst: 28 jun 2006, 21:16
door Katia
beam schreef:Waarom wordt deze topic dan geopend als we niet mogen reageren hoe we ons voelen :oops: ?
er is een verschil tussen zeggen hoe je je voelt en je verdedigen in het wilde weg (of je nog maar persoonlijk aangesproken voelen) :shock:
beam schreef:Vraag me af wat het probleem is :shock:
ik eigenlijk ook... ik snap sommige reactie niet eigenlijk

Geplaatst: 28 jun 2006, 21:20
door major
:) grappig eigenlijk.
Ik blijf bij mijn punt. De maatschappij dwingt jonge ouders te kiezen. En dan klaagt men steen en been dat er te weinig kinderen worden geboren :roll: . De slimsten zijn die die geen kinderen willen hebben. Die moeten niet kiezen... maar ze hebben dan ook niet het geluk van een kind ;)

Geplaatst: 28 jun 2006, 22:15
door Katharina
Het heeft allemaal zijn voor en nadelen he thuisblijven of gaan werken...de ene persoon kan het ook gewoon niet thuis blijven en de andere krijgt het niet over zijn hart te gaan werken....dus das ook iedere persoon in zijn eigen situatie...

Maar toch is het zoals Major ook zegt...we worden gedwongen te kiezen....ik ben nu nog thuis...maar ik wordt nu bijna weer gedwongen om weer te gaan werken ook...anders geraken we niet echt vooruit...

Geplaatst: 28 jun 2006, 22:29
door Katia
gedwongen zou ik dat niet noemen eigenlijk, dat zijn keuzes die je maakt...
wij komen ook niets vooruit op deze manier, maar wij zijn gelukkig en dat is het voornaamste...
een eigen huisje, dit nog en dat nog... ik zou het allemaal wel willen, maar er is niets dat ik liever wil dan bij mijn kindjes blijven... en dat betekent dat we verder doen zoals nu en ik voel mij daar toch niet slecht bij eigenlijk...

Geplaatst: 28 jun 2006, 22:33
door Katharina
Katia schreef:gedwongen zou ik dat niet noemen eigenlijk, dat zijn keuzes die je maakt...
wij komen ook niets vooruit op deze manier, maar wij zijn gelukkig en dat is het voornaamste...
een eigen huisje, dit nog en dat nog... ik zou het allemaal wel willen, maar er is niets dat ik liever wil dan bij mijn kindjes blijven... en dat betekent dat we verder doen zoals nu en ik voel mij daar toch niet slecht bij eigenlijk...
Ik zou ook heel graag thuis blijven en eerst zorgen voor mijn kindje(s)..
Maar Björn zou ook weer graag hebben dat ik weer stilletjesaan iets doe...ik zou liever verder het gezin stichten en dan als de kinderen naar school gaan terug gaan werken...maar je bent met twee he...
En ik begrijp hem ook wel een beetje hoor, dat hij de enige kostwinner is dat dat soms zwaar doorweegt....

Geplaatst: 28 jun 2006, 22:34
door Annubis
ik ben van mening je doet wat in je mogelijkheid ligt ! ik voel me ook goed thuis bij mijn kindjes. financieel is het niet altijd rozengeur en manenschijn. ik heb alessio een jaar naar de creche gedaan , en vind het toch beter dat ik zelf op mijn kindjes pas.

maar iedereen zijn situatie is anders, dus ik wijs zeker niet met de vinger naar de ouders die hun kindjes wel wegdoen! binnen drie jaar ga ik ook terug werken ! maar persoonlijk vind ik dat de kindjes je toch nodig hebben tot ze naar de kleuterschool gaan. maar dat is dan weer mijn mening.

Geplaatst: 28 jun 2006, 22:37
door Annubis
mijn man is van den ouwe stempel ! hij doet extra uren en vind dat helemaal niet erg we komen nu rond en ooit als ik werk zullen we kunnen sparen.

Geplaatst: 29 jun 2006, 09:36
door beam
Vind het ook eigenlijk wel grappig hoor gans die verhalen rond mijn "verdediging in het wilde weg" :D . Ik vind het geen verdediging, helemaal niet. Toen we "jonger" waren (jaja, ik ben al een oude doos eh :wink: ) vonden we het ook niet belangrijk om een eigen huis te hebben, we vonden het wel belangrijk dat ik thuis kon blijven voor de kids en dit hebben we nu gelukkig kunnen combineren. 'k Wil hier zeker niemand op de tenen trappen of ruzie maken, daarvoor is het leven te kort. We kunnen toch maar leren van elkaar ? Tipjes geven en zo.
In ieder geval, in september gaat Stine naar school, dan zijn ze alledrie het huis uit overdag, zal zien wat het brengt.

:D

Geplaatst: 29 jun 2006, 09:39
door fozke
in theorie is het idd beter dat kinderen de eerste 3 jaar bij de moeder opgroeien, daar ben ik ook van overtuigd. Maar in praktijk zal het niet voor iedereen haalbaar zijn.

Ik denk echter dat ook niet iedereen dat mentaal aankan. Het is prachtig als je het kan, je kinderen dag in dag uit opvoeden, maar voor sommigen weegt dat al gauw door, wegens gebrek aan sociale contacten enz. Deze mensen gaan wel beter werken, denk ik dan.

Ik moet wel zeggen dat ik het geluk heb dat mijn ventje een goede verdiener is, hoor, want met 1000 euro per maand komen we toch ook niet toe. We zijn niet gesteld op grote luxe, maar we hebben wel een huisje gekocht, dat we verbouwen naar onze eigen zin, een auto, enz...Maar geen flatscreenTV :wink:

Geplaatst: 29 jun 2006, 13:22
door Dagmar
Katia schreef:...
je kan alleen niet ontkennen dat het OBJECTIEF gezien het beste is dat kinderen de eerste 3 jaar bij de mama blijven... genoeg onderzoeken hebben dat aangetoond, dat valt gewoonweg niet te ontkennen, dat is een FEIT!
...
In een ideale wereld zou het zo zijn dat één van de twee ouders bewust thuisblijft..
Maar ik krijg nu zelf last van maatschappelijke druk "of ik toch maar niet zou gaan werken".. Dan mag ik uitleggen wat ik wil, dat ik bewust thuis blijf voor Karsten en nog een stukje voor Mila.. Zij zien alleen de financiële kant.. Want zo gaan we toch nooit een huis kunnen kopen, op reis gaan,... (Je kent de argumenten vast zelf wel)
Maar.. Mila en Karsten blijven niet klein hé.. Normaal begint Karsten volgend jaar met school en hebben we betere opvangmogelijkheden (de oma :wink: )..
Op dit moment zie ik het gewoon niet zitten om Mila en Karsten 's morgens naar de voorschoolse opvang of onthaalmoeder te doen..
Maar ik merk wel dat ik niet gemaakt ben om thuisblijfmoeder te zijn, als ik op dit moment zou gaan werken, zou het niet zozeer voor het geld zijn, eerder voor de contacten met andere volwassenen en om iets te doen met mijn kwaliteiten.. Maar dat is mijn persoonlijk gevoel, iemand anders denkt er anders over!

Geplaatst: 29 jun 2006, 13:33
door Annubis
als ik zou gaan werken dan zou het inderdaad ook meer zijn om uit het isolement te komen , soms voel ik me ech hier gevangen tussen die muren . als ik in de winkel stond dan ik praatjes met mensen enz... dan voel je je heel anders. wat ik ook had dat ik ging werken was ja hoe moet ik dat nu uitleggen ik had meer eigenwaarde ! nu is het precies of ik ben volledig afhankelijk van mijn ventje. en dat wringt soms bij mij maar als ik dan zie hoe hard mijn kindjes genieten van de vele aandacht dat ik hen kan geven omdat ik voltijds thuis ben dan ben ik dat weer even vergeten. maar ik zal toch blij zijn dat ik binnnen een paar jaar terug kan gaan werken. alleen al om onder de mensen te komen en eens weg van huis te zijn.

Geplaatst: 29 jun 2006, 13:39
door major
lang leve het forum ;)

Geplaatst: 29 jun 2006, 13:42
door Dagmar
major schreef:lang leve het forum ;)
Echt wel.. Anders zou ik al dolgedraaid zijn.. :D

Geplaatst: 29 jun 2006, 13:43
door Annubis
amai ja ik ben ook blij dat ik het forum heb gevonden en hier kan praten en mijn zinnen verzetten. :wink:

Geplaatst: 29 jun 2006, 13:48
door goortjes
ik heb hier nu alles even flink doorgelezen
en ik moet zeggen
dit is een delicaat onderwerp
iedereen is min of meer content met zijn huidige situatie
en zal die dan ook verdedigen, niet ?!?! :wink:

ikzelf weet dat ik niet gemaakt ben om thuis te blijven
ik heb nood aan sociale contacten
dus ik ga werken
en dat ik mijn kinderen naar oma breng, vind ik geen belasting voor hen!
ze zijn daar even goed als hier!
En de tijd dat we thuis zijn, mijn man zowel als ik, dan wordt er TIJD gemaakt voor de kids. Die komen echt geen aandacht te kort!
Kan het begrijpen dat men thuis wil blijven en voor de kids te zorgen
maar dat is helaas niet voor iedereen weggelegd.
Maar soit... het gaat nu over dat artikel!

Ik kan me niet voorstellen dat kinderen depressief worden omdat beide ouders gaan werken.
daar zijn volgens mij nog vele andere factoren aan verbonden.
Wat denk je hiervan:
- tegenwoordig krijgen kinderen te veel druk op school te verwerken. Rapporten moeten zoveel mogelijk 'hoge' cijfers bevatten. Tonnen huiswerk worden al meegegeven van in het prille begin! Als je kinderen iets niet onmiddellijk kunnen worden er tests gedaan waardoor ze zich 'anders' beginnen te voelen. Ligt dat aan de ouders die beiden gaan werken???
- ook op het gebied van hobbies wordt er teveel verwacht. Wie wil er tegenwoordig niet dat hun kind een 2de henin of Clijsters wordt? Of de nieuwe Vincent Kompany? en ik kan nog wel namen noemen!!
Ligt dat aan de ouders die beiden gaan werken????
- gezinnen waar het financieel niet zo goed gaat, daar maken de ouders vast en zeker ruzie. dit reflecteert zich op de kinderen. Hoe denk je dat die kinderen dat verwerken??? Ligt dat dan aan het feit dat beide ouders werken??? Neen, dit kan even goed voorvallen bij gezinnen waar maar 1 van beide werkt.
- gezinnen die gescheiden zijn, waarvan samengestelde gezinnen komen, dat leidt ook tot conflicten en ook tot frustraties bij kinderen. Dat heeft dan ook weer niets te maken met werken!
--> conclusie: er zijn redenen genoeg waarom kinderen depressief worden!

Waarom raken kinderen gefrustreerd??? ik denk dat geen enkele studie daar een pasklaar antwoord op heeft. Elk kind is anders en elke situatie is anders.
Maar het feit is wel dat onze maatschappij veel sneller en belastender werkt. En dit is niet enkel voor de kinderen nadelig, maar ook voor ons volwassenen.
Laat een kind een kind zijn....

Ik zou het zelf ook leuk vinden om meer thuis te kunnen zijn
maar in ons geval gaat dat niet!
wij hebben gekozen voor een 'zekere' toekomst en daar moet voor gewerkt worden.
En die toekomst is niet alleen voor ons, maar komt ook onze kinderen ten goede.
En daar heb ik geen spijt van.
Maar... iedereen bepaalt zelf zijn leven én moet dus bijgevolg respect opbrengen voor de keuzes van anderen.

Geplaatst: 29 jun 2006, 14:03
door Katia
eerlijk gezegd... gaan werken is niets voor mij...
ik KAN niet onder iemand staan en daar mijn mond tegen houden uit schrik om ontslagen te worden (:lol: ), ik KAN gewoon niet dat beklemmende gevoel hebben, ik KAN gewoon niet mijn kinderen ergens achterlaten, ik KAN gewoon niet ergens op tijd komen ( :oops: )...
werken zou voor mij een grote hel zijn...
daarentegen staat thuiswerken (op mijn eigen dan he) natuurlijk... dat is echt ideaal: ik heb mijn bezigheid, doe wat ik graag doe, heb niemand die mij gaat vertellen wat ik moet doen, kan bij mijn kindjes blijven, kan beginnen wanneer ik wil...

ik snap niet wat sociale contacten hiermee te maken hebben?
die maak je toch zelf?
zoek ouders uit de buurt en kom daar een middag mee bij elkaar, ga op stap met vriendinnen (en de kindjes), ga eens naar de speeltuin (of ergens anders) en babbel met de mensen... ik ben bijna constant weg soms... werk en sociale contacten hangt voor mij niet samen, voor dat laatste kan je op andere manieren ook zorgen, dat is niet iets dat puur bij werken hoort...

en idd, lang leven het forum... ik zou eigenlijk ook wel verloren lopen zonder mijn dagelijkse babbel hier, vrees ik...

Geplaatst: 29 jun 2006, 14:07
door Dagmar
Katia schreef:...
ik snap niet wat sociale contacten hiermee te maken hebben?
die maak je toch zelf?
...
Ja, maar dat is niet altijd even gemakkelijk.. En als je met je kindjes weggaat, dan moet je hen in het oog houden en dan gaan de gesprekken meestal over de kindjes..

Dus je webwinkel gaat perfect zijn voor jou, eigen baas en thuis! :wink:

Geplaatst: 29 jun 2006, 14:10
door goortjes
Toch heb ik hele andere sociale contacten op mijn werk dan
in mijn vrije tijd...
En ik vind die andere contacten heel verrijkend voor mijzelf!
Ik heb nu ook veel buitenlandse contacten op mijn werk, die ik anders nooit gekend zou hebben. Er wordt ook op een hele andere manier omgegaan met elkaar. Je praat over andere dingen.

Dat jij niet onder iemand KAN werken, Katia, dat KAN IK me goed voorstellen :wink: :lol:

Geplaatst: 29 jun 2006, 14:10
door Annubis
het hangt er natuurlijk ook vanaf in welke sector je werkt ivm sociale contacten he.

Geplaatst: 29 jun 2006, 14:12
door Dagmar
Nog een bedenking die ik me zonet maak: sociale contacten moet je in mijn geval heel ruim zien hé.. Daarom moeten dat geen babbeltjes over het dagelijkse leven zijn, dat mag ook gewoon "hallo" en "dag" zijn.. Als ik nu Mila naar 't school doe (met de fiets), dan zeg ik ook tegen iedereen goeiendag die ik tegenkom.. (waarschijnlijk word ik bekeken als de dorpsidioot, maar soit, ze lachen toch)

Geplaatst: 29 jun 2006, 14:18
door goortjes
dan ben ik ook een dorpsidioot!!! :lol:
ik doe dat ook! en ze zeggen hier toch altijd iets terug!!
leuk toch!!

Geplaatst: 29 jun 2006, 14:19
door Annubis
als ik aan het schooltje van alessio staat te praten met de andere mama's dan fleur ik ook helemaal op. maar toen ik hier in t begin kwam wonen ging onzen alessio nog niet naar school en toen voelde ik me met momenten soms echt depri. ik woonde ver van mijn familie zag hier eigenlijk maar 2mensen van heel de dag in de straat passeren . ik voelde me echt geisoleerd. ik was gewoon van altijd in een drukke stad te wonen en opeens kwam ik in een boerendorp terecht waar je alleen maar velden ziet en beesten, maar mensen zie je hier niet veel.

nu ken ik de buren van uit heel de straat bijna en ze spreken geregeld. nu voel ik me echt hier thuis en woon ik hier graag. ik heb mijn praatje dagelijks nodig met iemand . mijn ventje is van s morgens 6u tot s avonds 6u weg . moesten ze me nu vragen om terug in het stad te gaan wonen dan pas ik . ik voel me hier echt goed en zou hier niet meer weg willen.

Geplaatst: 29 jun 2006, 14:20
door Dagmar
goortjes schreef:dan ben ik ook een dorpsidioot!!! :lol:
ik doe dat ook! en ze zeggen hier toch altijd iets terug!!
leuk toch!!
Ja, kan mij helemaal opvrolijken.. En hier wonen heel veel oude mensen, dus ik heb ook nog bekijks met onze fietskar.. "Ziet die kinnekes daar zitten", "ah, ne fiets met de remorque", (en als het bergop is) "allé mama, pedallen hé",.. :lol: