collega van Linda
Moderators:Welcome, flupke, Moderators
dat is inderdaad het zwaarste wat er is, je kind verliezen
een vriendin van mij daarbij werd als ze zes maanden zwanger was vastgesteld dat ze geen vruchtwater meer had. Ze hadden de keuze ofwel ineens dan bevallen ofwel de zwangerschap uit doen maar dan zou het kindje enorm vervormd zijn en zou het zowieso niet lang kunnen leven omdat de longen niet kunnen ontwikkelen zonder vruchtwater.
Zij kregen dan enkele dagen bedenktijd, het leek haar zo onecht, dit kindje bewoog nog in haar buik en leefde. Ze hebben dan beslist om de bevalling te laten inleiden op zes maanden. Yoran is ter wereld gekomen en heeft maar enkele seconden geleefd omdat zijn longetjes amper ontwikkeld waren.
Ook zij konden het kindje geen achternaam meegeven omdat ze niet gehuwd waren, dat vonden ze heel erg allebei.
Zij zal altijd dit verdriet met zich meedragen. Nu is zij opnieuw zwanger en ze zal blij zijn als ze de kaap van de 6 maanden voorbij is....
ik vind het ongehoord dat mensen geen achternaam aan hun kindje kunnen geven of zelfs geen naam. Dat mag eens dringend veranderen, het is al moeilijk genoeg voor de mensen die dit meemaken!
een vriendin van mij daarbij werd als ze zes maanden zwanger was vastgesteld dat ze geen vruchtwater meer had. Ze hadden de keuze ofwel ineens dan bevallen ofwel de zwangerschap uit doen maar dan zou het kindje enorm vervormd zijn en zou het zowieso niet lang kunnen leven omdat de longen niet kunnen ontwikkelen zonder vruchtwater.
Zij kregen dan enkele dagen bedenktijd, het leek haar zo onecht, dit kindje bewoog nog in haar buik en leefde. Ze hebben dan beslist om de bevalling te laten inleiden op zes maanden. Yoran is ter wereld gekomen en heeft maar enkele seconden geleefd omdat zijn longetjes amper ontwikkeld waren.
Ook zij konden het kindje geen achternaam meegeven omdat ze niet gehuwd waren, dat vonden ze heel erg allebei.
Zij zal altijd dit verdriet met zich meedragen. Nu is zij opnieuw zwanger en ze zal blij zijn als ze de kaap van de 6 maanden voorbij is....
ik vind het ongehoord dat mensen geen achternaam aan hun kindje kunnen geven of zelfs geen naam. Dat mag eens dringend veranderen, het is al moeilijk genoeg voor de mensen die dit meemaken!
ja ik word daar zo boos van eh?Dagmar schreef:Echt hé, dat zoiets nog kan!beefje schreef:...
ik vind het ongehoord dat mensen geen achternaam aan hun kindje kunnen geven of zelfs geen naam. Dat mag eens dringend veranderen, het is al moeilijk genoeg voor de mensen die dit meemaken!
zo ook bij mijn vriendin! die papa was daar echt van aangedaan hoor dat het kindje zijn naam niet kon dragen...
met wat zijn we dan bezig zeg???
ik zit hier gewoon aan mijn stoel vastgenageld met tranen in mijn ogen.
mijn grootste schatten:
matthew geboren op 24 maart 2004
cato geboren op 18 februari 2005
jinto geboren op 2 februari 2007
ons allerlaatste kabouterke word verwacht rond 6 augustus 2008
Maandag 21 januari 2008 is het zover. Eindelijk de 1ste kennismaking met ons kabouterke. Ben zo benieuwd naar mijn klein schatteke.
matthew geboren op 24 maart 2004
cato geboren op 18 februari 2005
jinto geboren op 2 februari 2007
ons allerlaatste kabouterke word verwacht rond 6 augustus 2008
Maandag 21 januari 2008 is het zover. Eindelijk de 1ste kennismaking met ons kabouterke. Ben zo benieuwd naar mijn klein schatteke.
- Rampestamperke
- Pas blauw
- Berichten:0
- Lid geworden op:01 okt 2007, 09:52
- Locatie:Oost vlaanderen Zulte
- Contacteer:
wat erg.. als ze dan ook nog geen oorzaak vinden, dan is dat toch echt heel erg voor die ouders .Je bent zo erg aan het uitzien naar je kindje en opeens valt heel de muur in duigen ...je hebt allemaal al spulletjes gekocht .
en alles doet je herinneren aan het meisje ...moet erg zijn .
Hopelijk komen ze er een stukje bovenop .. want eerst komt het bezoek nog maar na een paar maanden word dat minder en dan is het juist het zwaarst ...
en dan die achternaam dan zeggen ze samenwonen is gelijk aan trouwen ,blijkbaar toch niet ,heel erg in zo een situatie
en alles doet je herinneren aan het meisje ...moet erg zijn .
Hopelijk komen ze er een stukje bovenop .. want eerst komt het bezoek nog maar na een paar maanden word dat minder en dan is het juist het zwaarst ...
en dan die achternaam dan zeggen ze samenwonen is gelijk aan trouwen ,blijkbaar toch niet ,heel erg in zo een situatie
Jawadde van die achternaam. Als het kind zou geboren zijn en nog zou leven dan zou niemand er een probleem van maken dat die pa zijne achternaam geeft ook al zijn ze niet getrouwd. En nu wel ... Da's toch ook niet leuk he?!
-->Persoonlijk Fotoalbum<--
- Schorpioentje73
- Pas blauw
- Berichten:0
- Lid geworden op:21 sep 2005, 13:38
- Locatie:Moorslede
- Contacteer:
wat een verhaal zeg, ge moogt dat eigenlijk niet aan denken dat het iedereen kan gebeuren he, brrrrrrrrr
een miskraam op zich is al erg, maar als dat in een heel vroeg stadium is, dan kan je dat nog beter plaatsen denk ik
maar als dat een bijna voldragen baby is, ge hebt dat al gevoeld, ge kijkt er naar uit, en dan zoiets. Amaai, ge moogt er niet bij stilstaan, moet echt enorm verschrikkelijk zijn zoiets .
Dat van die naam vind ik ook erg, normaal is dat toch vanaf een aantal weken zwangerschap dat het echt aanzien wordt als lid van het gezin, dus normaal aangegeven wordt, waarom kan die naam dan niet ? Ah ja, die wetten he , moet wel erg zijn voor die papa.
een miskraam op zich is al erg, maar als dat in een heel vroeg stadium is, dan kan je dat nog beter plaatsen denk ik
maar als dat een bijna voldragen baby is, ge hebt dat al gevoeld, ge kijkt er naar uit, en dan zoiets. Amaai, ge moogt er niet bij stilstaan, moet echt enorm verschrikkelijk zijn zoiets .
Dat van die naam vind ik ook erg, normaal is dat toch vanaf een aantal weken zwangerschap dat het echt aanzien wordt als lid van het gezin, dus normaal aangegeven wordt, waarom kan die naam dan niet ? Ah ja, die wetten he , moet wel erg zijn voor die papa.